Σκεπτόμενος Πολίτης
«Θάρθει καιρός που θα διευθύνουν τον κόσμο τα άλαλα και τα μπάλαλα» (Κοσμάς ο Αιτωλός),
“…Εξίσου αντιδραστικοί εμφανίζονται οι οικολόγοι ή, ακριβέστερα, οι ψευτοοικολόγοι (τους αποκαλώ «οικοχόνδριους») που είναι, ουσιαστικά, βαθιά θρησκευόμενοι άνθρωποι. Πιστεύουν φανατικά στην ιερότητα της φύσης και την υπερασπίζονται με τρόπο που καταντά παραλογισμός, όπως συμβαίνει με κάθε θρησκεία.
Όμως «βιασμός της φύσης» υπάρχει αφότου ο άνθρωπος άρχισε να καλλιεργεί, εφόσον την εξανάγκασε να παράγει ό,τι εκείνος ήθελε, σωστά; Ο Καρλ Πόπερ έλεγε ότι η τεχνολογία είναι η δαρβινική μετάλλαξη του ανθρώπου... Αυτή είναι η σύγχρονη μαγεία ! Σύμφωνοι, όπως η μαγεία χωρίζεται σε «λευκή» και «μαύρη», έτσι υπάρχει καλή και κακή τεχνολογία. Εξαρτάται από τη χρήση της όμως, η ίδια είναι ιδεολογικά ουδέτερη. Κίνητρο, βεβαίως, για την ανάπτυξή της είναι το κέρδος, πώς να το κάνουμε; Και αυτό εξασφαλίζουν οι ευρεσιτεχνίες και οι πατέντες, που θα πρέπει, ωστόσο, να είναι περιορισμένης χρονικής διάρκειας...
…Αλλά, οι πραγματικές αλλαγές μας τρομάζουν στην Ελλάδα ακριβώς διότι είμαστε τεχνοφοβικοί. Όχι, βέβαια, πως το έχουμε αποκλειστικότητα. Υπάρχει μια τεχνοφοβική κουλτούρα στην οποία έχει συμβάλει και η διανόηση - περιέργως, οι περισσότεροι διανοούμενοι ήταν ανέκαθεν συντηρητικοί απέναντι στην τεχνολογική εξέλιξη, επειδή θεωρούν εαυτούς θεματοφύλακες της υπάρχουσας γνώσης. Ήδη τον 15ο αιώνα κατηγορούσαν την τυπογραφία ότι θα αφανίσει τη γραφή, όταν πρωτοβγήκε το τηλέφωνο έλεγαν ότι θα καταστρέψει την επικοινωνία, τα ίδια και χειρότερα έσερναν στο κινητό. Αλλά όχι, το μέσο δεν είναι το μήνυμα, όπως διακήρυττε ο Μακ Λούαν, το μήνυμα είναι που προέχει κι αυτό διακινεί το εκάστοτε μέσο.”
(Νίκος Δήμου, συνέντευξη στο Θοδωρή Αντωνόπουλο για το «Μιλώντας μ’ έναν αγανακτισμένο νέο για επαναστάσεις», Lifo.gr, 9.5.2013)
---------------------------------------------------------------------------------
Σχόλιο Σκεπτόμενου Πολίτη
Η τεχνοφοβία αποτελεί άλλο ένα σύμπτωμα στην ψυχοπαθολογία των «οικολόγων». Ο γράφων πάντως θα διαφωνήσει με τον οξυδερκή Νίκο Δήμου για την ουδετερότητα της τεχνολογίας. Η τεχνολογία εξελίσσεται με βάση τις κοινωνικές σχέσεις πάνω σε συγκεκριμένο οικονομικό υπόβαθρο.
Η κατασκευή της ατομικής βόμβας και η κούρσα των πυραυλικών εξοπλισμών, η διαστημική τεχνολογία, τα κινητά τηλέφωνα αλλά και οι «πράσινες» τεχνολογίες, είναι μερικά παραδείγματα πολύ συγκεκριμένης «μη ουδέτερης» τεχνολογίας.
Ούτε είναι τυχαίο ότι αρχικά, η αύξηση της παραγωγής που ήταν το ζητούμενο σε όλες τις πολιτικές ιδεολογίες, αφού θεωρούνταν ότι θα διασφάλιζε οικονομία και κοινωνία, οιυσιαστικά δεν εμπεριείχε περιβαλλοντική τεχνολογία, μέχρι τη δεκαετία του ‘70. Από τότε, η τεχνολογία στράφηκε στην εξοικονόμηση πόρων και ενέργειας, στην ανακυκλοφορία/ανακύκλωση, στη μείωση ρύπων, στην αντιρρύπανση. Όχι τυχαία και όχι «ουδέτερα». Η βιώσιμη ανάπτυξη σαν ισορροπία τριπλού σημείου (κοινωνίας, οικονομίας, περιβάλλοντος) υπαγορεύει τεχνολογικές εξελίξεις και στην οικονομία της αγοράς.
Ειδικότερα η σύγχρονη μεταλλευτική, έχει ενσωματώσει τις πιο προηγμένες τεχνολογίες περιβαλλοντικής προστασίας στην εξόρυξη και στις διεργασίες, συντονισμένη πλήρως στον ίδιο άξονα: τη βιωσιμότητα. Όλα τούτα τα απίστευτα παραμύθια που ακούγονται γιά τη μεταλλεία, τόσο από ματαιόδοξους και πολιτευτές πανεπιστημιακούς, όσο και από τρομολάγνους επιτήδειους, στοχεύουν στο να τρομοκρατήσουν τις τοπικές κοινωνίες, να ακυρώσουν την πρόοδό τους και να εμφυτεύσουν ύπουλα φοβίες. Παλιά μέθοδος, αλλά όπως είπαμε οι καιροί έχουν αλλάξει. Δεν έχουν αλλάξει βέβαια οι «οικολόγοι». Αυτοί παραμένουν χωρίς εξέλιξη, ανεπηρέαστοι από τη διαλεκτική των πραγμάτων. Μπαμπούλες του κόσμου. Κοινωνικές μούμιες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου