Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Έφαγαν ψωμί στα Μεταλλεία και τώρα με την Σύνταξη το παίζουν ΜΆΓΚΕΣ

Παλιοί... γνώριμοι της μεταλλευτικής κοινότητας της ΒΑ Χαλκιδικής σε νέους ρόλους!!!
Καμαρώστε κατι παλικάρια που έφαγαν ψωμί στα μεταλλεία και πήραν σύνταξη .Στο 

διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλά βίντεο με στιγμιότυπα από την ομολογουμένως πολύ 

πετυχημένη συναυλία, που έγινε στην Ιερισσό το περασμένο Σάββατο.
Ένα απ΄αυτά τα βίντεο μας προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση, καθώς
εμφανίζονται μέσα σ’ αυτό, 

εν ώρα δράσης και κάματου, άτομα που μέχρι πριν από λίγο καιρό δούλευαν στις στοές του 

Στρατωνικού όρους για να ζήσουν τις οικογένειες τους...!

Κάποιοι απ’ αυτούς τους παλιούς γνώριμους πρώην μεταλλωρύχοι - νυν συνταξιούχοι 

και... ψητάδες στη συναυλία!

Κάποιοι άλλοι... εργολάβοι με ανάθεση εργολαβίας για τη λιθογόμωση του Μαντέμ 

Λάκκου...!



Σήμερα όλοι τους... πρωτ - αγωνιστές κατά της μεταλλευτικής δραστηριότητας, που μέχρι 

πρότινος ζούσε πλουσιοπάροχα τις οικογένειες τους. 



Αναμφίβολα κάποιοι απ’ αυτούς είναι άξιοι συγχαρητηρίων, που στους καιρούς της 

«αφθονίας» και της «άλλης ανάπτυξης» για την περιοχή βρίσκουν τρόπους για να καλύψουν τις 

υποχρεώσεις, τις ανάγκες τους ακόμη - ακόμη και τα ιδεολογικά αδιέξοδα τους. 



Από την άλλη όμως αυτές οι «μεταμορφώσεις» μας δείχνουν, ότι αυτή η κρίση δεν είναι μόνο 

οικονομική...

 Καθώς μάλλον δικαιώνονται αυτοί που λένε ότι τα βαθύτερα αίτια της έχουν να κάνουν 

πρωτίστως με την κρίση αρχών και αξιών σ’ όλο το φάσμα της κοινωνίας, που μικρογραφία 

αυτής είναι οι κατά τόπους τοπικές κοινωνίες, όπως και η δική μας.



Το να φοράς την ποδιά του ψήστη δεν είναι κακό. Το αντίθετο μάλιστα. Είναι πολύ τίμιο και 

άξιο επαίνου.

Το να γίνεσαι όμως κατά συνθήκη εχθρός ή φίλος απέναντι στη μεταλλεία, επειδή δεν έγινε ή 

έγινε πχ η πρόσληψη του παιδιού σου ή πήρες ή δεν πήρες μια νέα εργολαβία και να 

χαρακτηρίζεις εν δυνάμει «δολοφόνους» πρώην συναδέλφους και νυν εργαζόμενους σου στα 

μεταλλεία είναι πάρα πολύ άσχημο.

 Για την ακρίβεια είναι το απόλυτο ξεγύμνωμα ανθρώπινων χαρακτήρων που δε λειτουργούν με 


βάση το σωστό ή το δίκαιο, αλλά με γνώμονα το ωφέλιμο και το προσωπικό βόλεμα. 

Το...«εμείς να περνάμε καλά και άλλοι να πάνε να γ.....»!






Ίσως αυτός πρέπει να είναι ο κύριος αγώνας που πρέπει να λάβουμε όλοι μέρος, αν θέλουμε ως κοινωνία να απομακρύνουμε τη... μπόχα και τα...λύματα που μας έχουν κρισάρει.

«Προϊόντα» δικής μας παραγωγής και κατά τ' αλλα... ανθρώπινης συμπεριφοράς.




Δεν μας φταίει καμία μεταλλεία και καμία άλλη παραγωγική δραστηριότητα, όσο εμείς έχουμε σαν... αρχή ζωής: «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από τον ευεργετηθέντα» ή χτίζουμε λυκοφιλίες και συμμαχίες με βάση τα προσωπικά συμφέροντα.



Κάποιες φορές όμως πρέπει να παινέψεις και το «σπίτι» σου. Αν δεν το κάνεις είναι μαθηματικά βέβαιο ότι είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά θα πέσει να σε πλακώσει.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις