Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΝΑΙΑ

11-5-1980
Ο Παντελής Ζωγράφος διευθύνει την 1η χορωδία Δημοτικών
τραγουδιών Αρναίας, της Εκπολιτιστικής και Επιμορφοτικής 
εταιρείας Αρναίας.
Με την ευκαιρία, του εορτασμού, της ύπαρξης και δραστηριότητας, των τριάντα ετών, της τετράφωνης Μικτής Χορωδίας
Αρναίας, που πραγματοποιήθηκε την 1η και 2α Νοεμβρίου 2013, θεώρησα σκόπιμο να δημοσιεύσω μία εργασία, με στοιχεία και πληροφορίες που έχω από το αρχείο μου, που αναφέρεται <<στη Διαδρομή του Δημοτικού τραγουδιού Αρναίας>> τα τελευταία 60 έτη και όχι μόνο, μέχρι και τις μέρες μας.
Το δημοτικό τραγούδι στην Αρναία, είχε και έχει πλούσια παράδοση και βαθιές ρίζες. Στην παρούσα εξιστόρηση θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το θέμα κυρίως βιωματικά, γι’ αυτό, θα δοθεί έμφαση στα τελευταία 60 έτη και μέχρι τις μέρες μας. Θέλω  από την αρχή να τονίσω, ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό, ούτε τον πιο κατάλληλο να ασχοληθεί  με το θέμα. Δεν διαθέτω ούτε μουσικές περγαμηνές, ούτε έχω κάνει κάποιες ειδικές μουσικές σπουδές. Ήμουν , είμαι και θα είμαι, ένας ερασιτέχνης μουσικός. Μεγάλωσα σε μια μουσική οικογένεια κυρίως ιεροψαλτών, ασχολήθηκα από τα παιδικά μου χρόνια με την εκκλησιαστική μουσική, τις καντάδες, τα τραγούδια της παρέας και το δημοτικό τραγούδι. Μονάχα λοιπόν μ’ αυτή μου την ιδιότητα του τραγουδιστή, του ερασιτέχνη μουσικού, του υπηρέτη του πολιτισμού και της παράδοσης του τόπου μου, επιχειρώ αυτή την ιστορική αναδρομή. Ας με συγχωρέσουν οι ειδικοί και θα χαρώ να με συμπληρώσουν στην πορεία. Μοναδικός μου στόχος, είναι να υπάρξει συνέχεια στην παράδοση και να μην χαθούν πληροφορίες και ιστορικές ψηφίδες, που αφορούν ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια της ζωής μου, αυτό της ενασχόλησης μου με το δημοτικό μας τραγούδι.
11-5-1980
Οι παραδοσιακοί οργανοπαίχτες Αρναίας, Χριστόδουλος Αρβανίτης
(βιολί) και Παναγιώτης Γεωργάκας (λαούτο)  
Στο δημοτικό τραγούδι της Αρναίας συναντά κανείς όλα τα είδη και όλες τις παραλλαγές των δημοτικών τραγουδιών της χώρας μας. Η μουσική φαρέτρα των δημοτικών τραγουδιών της Αρναίας τα έχει όλα: νανουρίσματα, μοιρολόγια, σκωπτικά, της αγάπης, του γάμου, της ξενιτιάς, της άνοιξης, αποκριάτικα ,ακριτικά, ιστορικά , κλέφτικα, θρησκευτικά, τραγούδια του αργαλειού και πατινάδες του δρόμου.

Η πρώτη γνωστή, αν και αδημοσίευτη στο σύνολο της καταγραφή, έγινε από την Νίκη Κοτσάνη –Καρνασιώτη, κόρη του ‘μουχτάρη’ (προεστός) της Λιαρίγκοβης Γιάνκου Κοτσάνη. Όπως ήταν φυσικό σώθηκαν οι στίχοι κάποιων τραγουδιών και στα περισσότερα είναι άγνωστη η μουσική τους ερμηνεία.

Η σημαντικότερη προσπάθεια καταγραφής, των στίχων μόνο, με ιστορικά στοιχεία και σχόλια, έγινε από τον αείμνηστο δημοδιδάσκαλο Μαυρουδή Παπαθανασίου. Ολόκληρη η εργασία αυτή μαζί με μοναδικά λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία, δημοσιεύτηκε στα ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ σε δύο διπλά τεύχη 13-14 (1967) και  15-16 (1968).
Τύχη αγαθή θέλησε, στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα, το 1959, να γνωριστώ στην Αθήνα με τον μεγάλο δάσκαλο του δημοτικού τραγουδιού και όχι μόνο, τον Σίμωνα Καρρά και να ενταχθώ στην χορωδία του Με την ευκαιρία, του εορτασμού, της ύπαρξης και δραστηριότητας, των τριάντα ετών, της τετράφωνης Μικτής Χορωδίας Αρναίας, που πραγματοποιήθηκε την 1η και 2α Νοεμβρίου 2013, θεώρησα σκόπιμο να δημοσιεύσω μία εργασία, με στοιχεία και πληροφορίες που έχω από το αρχείο μου, που αναφέρεται <<στη Διαδρομή του Δημοτικού τραγουδιού Αρναίας>> τα τελευταία 60 έτη και όχι μόνο, μέχρι και τις μέρες μας.
Το δημοτικό τραγούδι στην Αρναία, είχε και έχει πλούσια παράδοση και βαθιές ρίζες. Στην παρούσα εξιστόρηση θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το θέμα κυρίως βιωματικά, γι’ αυτό, θα δοθεί έμφαση στα τελευταία 60 έτη και μέχρι τις μέρες μας. Θέλω  από την αρχή να τονίσω, ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό, ούτε τον πιο κατάλληλο να ασχοληθεί  με το θέμα. Δεν διαθέτω ούτε μουσικές περγαμηνές, ούτε έχω κάνει κάποιες ειδικές μουσικές σπουδές. Ήμουν , είμαι και θα
είμαι, ένας ερασιτέχνης μουσικός. Μεγάλωσα σε μια μουσική οικογένεια κυρίως ιεροψαλτών, ασχολήθηκα από τα παιδικά μου χρόνια με την εκκλησιαστική μουσική, τις καντάδες, τα τραγούδια της παρέας και το δημοτικό τραγούδι. Μονάχα λοιπόν μ’ αυτή μου την ιδιότητα του τραγουδιστή, του ερασιτέχνη μουσικού, του υπηρέτη του πολιτισμού και της παράδοσης του τόπου μου, επιχειρώ αυτή την ιστορική αναδρομή. Ας με συγχωρέσουν οι ειδικοί και θα χαρώ να με συμπληρώσουν στην πορεία. Μοναδικός μου στόχος, είναι να υπάρξει συνέχεια στην παράδοση κιστορικά , κλέφτικα, θρησκευτικά, τραγούδια του αργαλειού και πατινάδες του δρόμου.
Η πρώτη γνωστή, αν και αδημοσίευτη στο σύνολο της καταγραφή, έγινε από την Νίκη Κοτσάνη –Καρνασιώτη, κόρη του ‘μουχτάρη’ (προεστός) της Λιαρίγκοβης Γιάνκου Κοτσάνη. Όπως ήταν φυσικό σώθηκαν οι στίχοι κάποιων τραγουδιών και στα περισσότερα είναι άγνωστη η μουσική τους ερμηνεία.
Η σημαντικότερη προσπάθεια καταγραφής, των στίχων μόνο, με ιστορικά στοιχεία και σχόλια, έγινε από τον αείμνηστο δημοδιδάσκαλο Μαυρουδή Παπαθανασίου. Ολόκληρη η εργασία αυτή μαζί με μοναδικά λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία, δημοσιεύτηκε στα ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ σε δύο διπλά τεύχη 13-14 (1967) και  15-16 (1968).
Τύχη αγαθή θέλησε, στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα, το 1959, να γνωριστώ στην Αθήνα με τον μεγάλο δάσκαλο του δημοτικού τραγουδιού και όχι μόνο, τον Σίμωνα Καρρά και να ενταχθώ στην χορωδία του Με την ευκαιρία, του εορτασμού, της ύπαρξης και δραστηριότητας, των τριάντα ετών, της τετράφωνης Μικτής Χορωδίας Αρναίας, που πραγματοποιήθηκε την 1η και 2α Νοεμβρίου 2013, θεώρησα σκόπιμο να δημοσιεύσω μία εργασία, με στοιχεία και πληροφορίες που έχω από το αρχείο μου, που αναφέρεται <<στη Διαδρομή του Δημοτικού τραγουδιού Αρναίας>> τα τελευταία 60 έτη και όχι μόνο, μέχρι και τις μέρες μας.
Το δημοτικό τραγούδι στην Αρναία, είχε και έχει πλούσια παράδοση και βαθιές ρίζες. Στην παρούσα εξιστόρηση θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το θέμα κυρίως βιωματικά, γι’ αυτό, θα δοθεί έμφαση στα τελευταία 60 έτη και μέχρι τις μέρες μας. Θέλω  από την αρχή να τονίσω, ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό, ούτε τον πιο κατάλληλο να ασχοληθεί  με το θέμα. Δεν διαθέτω ούτε μουσικές περγαμηνές, ούτε έχω κάνει κάποιες ειδικές μουσικές σπουδές. Ήμουν , είμαι και θα αι να μην χαθούν πληροφορίες και ιστορικές ψηφίδες, που αφορούν ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια της ζωής μου, αυτό της ενασχόλησης μου με το δημοτικό μας τραγούδι.
Στο δημοτικείμαι, ένας ερασιτέχνης μουσικός. Μεγάλωσα σε μια μουσική οικογένεια κυρίως ιεροψαλτών, ασχολήθηκα από τα παιδικά μου χρόνια με την εκκλησιαστική μουσική, τις καντάδες, τα τραγούδια της παρέας και το δημοτικό τραγούδι. Μονάχα λοιπόν μ’ αυτή μου την ιδιότητα του τραγουδιστή, του ερασιτέχνη μουσικού, του υπηρέτη του πολιτισμού και της παράδοσης του τόπου μου, επιχειρώ αυτή την ιστορική αναδρομή. Ας με συγχωρέσουν οι ειδικοί και θα χαρώ να με συμπληρώσουν στην πορεία. Μοναδικός μου στόχος, είναι να υπάρξει συνέχεια στην παράδοση κιστορικά , κλέφτικα, θρησκευτικά, τραγούδια του αργαλειού και πατινάδες του δρόμου.
Η πρώτη γνωστή, αν και αδημοσίευτη στο σύνολο της καταγραφή, έγινε από την Νίκη Κοτσάνη –Καρνασιώτη, κόρη του ‘μουχτάρη’ (προεστός) της Λιαρίγκοβης Γιάνκου Κοτσάνη. Όπως ήταν φυσικό σώθηκαν οι στίχοι κάποιων τραγουδιών και στα περισσότερα είναι άγνωστη η μουσική τους ερμηνεία.
Η σημαντικότερη προσπάθεια καταγραφής, των στίχων μόνο, με ιστορικά στοιχεία και σχόλια, έγινε από τον αείμνηστο δημοδιδάσκαλο Μαυρουδή
Παπαθανασίου. Ολόκληρη η εργασία αυτή μαζί με μοναδικά λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία, δημοσιεύτηκε στα ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ σε δύο διπλά τεύχη 13-14 (1967) και  15-16 (1968).
Τύχη αγαθή θέλησε, στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα, το 1959, να γνωριστώ στην Αθήνα με τον μεγάλο δάσκαλο του δημοτικού τραγουδιού και όχι μόνο, τον Σίμωνα Καρρά και να ενταχθώ στην χορωδία του Με την ευκαιρία, του εορτασμού, της ύΑρναίας>> τα τελευταία 60 έτη και όχι μόνο, μέχρι και τις μέρες μας.
Το δημοτικό τραγούδι στην Αρναία, είχε και έχει πλούσια παράδοση και βαθιές ρίζες. Στην παρούσα εξιστόρηση θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το θέμα κυρίως βιωματικά, γι’ αυτό, θα δοθεί έμφαση στα τελευταία 60 έτη και μέχρι τις μέρες μας. Θέλω  από την αρχή να τονίσω, ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό, ούτε τον πιο κατάλληλο να ασχοληθεί  με το θέμα. Δεν διαθέτω ούτε μουσικές περγαμηνές, ούτε έχω κάνει κάποιες ειδικές μουσικές σπουδές. Ήμουν , είμαι και θα αι να μην χαθούν πληροφορίες και ιστορικές ψηφίδες, που αφορούν ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια της ζωής μου, αυτό της ενασχόλησης μου με το δημοτικό μας τραγούδι.
Στο δημοτικείμαι, ένας ερασιτέχνης μουσικός. Μεγάλωσα σε μια μουσική οικογένεια κυρίως ιεροψαλτών, ασχολήθηκα από τα παιδικά μου χρόνια με την εκκλησιαστική μουσική, τις καντάδες, τα τραγούδια της παρέας και το δημοτικό τραγούδι. Μονάχα λοιπόν μ’ αυτή μου την ιδιότητα του τραγουδιστή, του ερασιτέχνη μουσικού, του υπηρέτη του πολιτισμού και της παράδοσης του τόπου μου, επιχειρώ αυτή την ιστορική αναδρομή. Ας με συγχωρέσουν οι ειδικοί και θα χαρώ να με συμπληρώσουν στην πορεία. Μοναδικός μου στόχος, είναι να υπάρξει συνέχεια στην παράδοση κιστορικά , κλέφτικα, θρησκευτικά, τραγούδια του
αργαλειού και πατινάδες του δρόμου.
Η πρώτη γνωστή, αν και αδημοσίευτη στο σύνολο της καταγραφή, έγινε από την Νίκη Κοτσάνη –Καρνασιώτη, κόρη του ‘μουχτάρη’ (προεστός) της Λιαρίγκοβης Γιάνκου Κοτσάνη. Όπως ήταν φυσικό σώθηκαν οι στίχοι κάποιων τραγουδιών και στα περισσότερα είναι άγνωστη η μουσική τους ερμηνεία.
Η σημαντικότερη προσπάθεια καταγραφής, των στίχων μόνο, με ιστορικά στοιχεία και σχόλια, έγινε από τον αείμνηστο δημοδιδάσκαλο Μαυρουδή παρξης και δραστηριότητας, των τριάντα ετών, της τετράφωνης Μικτής Χορωδίας Αρναίας, που πραγματοποιήθηκε την 1η και 2α Νοεμβρίου 2013, θεώρησα σκόπιμο να δημοσιεύσω μία εργασία, με στοιχεία και πληροφορίες που έχω από το αρχείο μου, που αναφέρεται <<στη Διαδρομή του Δημοτικού τραγουδιού ό τραγούδι της Αρναίας συναντά κανείς όλα τα είδη και όλες τις παραλλαγές των δημοτικών τραγουδιών της χώρας μας. Η μουσική φαρέτρα των δημοτικών τραγουδιών της Αρναίας τα έχει όλα: νανουρίσματα, μοιρολόγια, σκωπτικά, της αγάπης, του γάμου, της ξενιτιάς, της άνοιξης, αποκριάτικα ,ακριτικά, Ελληνικοί Αντίλαλοι’.
Εκεί για μένα η σπίθα έγινε φωτιά και το δημοτικό τραγούδι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Εκεί με έκπληξη διαπίστωσα ότι, τα τραγούδια της Αρναίας ήταν  γνωστά στον Σίμωνα Καρρά, από παλαιότερη επίσκεψη και καταγραφή του στην Αρναία. Όπως δε με πληροφόρησε, τραγουδήθηκαν από την Δέσπω  Αβράμη, Γιάννη Κ. Ζωγράφο (αδελφό του ιερέα  παππού μου Παπαδημήτρη Ζωγράφο) και τον Σπύρο Χαριστό (μετέπειτα δήμαρχο Αρναίας).
Ήταν ο άνθρωπος που με παρότρυνε, με βοήθησε και με ώθησε να ασχοληθώ με την συλλογή, την καταγραφή και ερμηνεία των δημοτικών τραγουδιών.
Ορόσημο όμως και επίσημη μουσική καταγραφή των δημοτικών μας τραγουδιών είναι το έτος 1968.
Αρχιτέκτονας και πρωτεργάτης της προσπάθειας αυτής, ήταν ο συντοπίτης μας και μεγάλος βάρδος της παραδοσιακής μας μουσικής, Τάκης Σαμαράς, από
την Μεγάλη Παναγία.  Με συνοδεία των μουσικών του ‘Μακεδονικού συγκροτήματος’,  Μανώλη Παπαγεωργίου (κλαρίνο) και Γιάννη Κάκκαλο (λαούτο), ήρθε στην Αρναία, όπως και σε άλλα μέρη της Χαλκιδικής και μαγνητοφώνησε έναν μεγάλο αριθμό δημοτικών τραγουδιών. Βασικός συντονιστής της προσπάθειας αυτής ήταν ο τότε δήμαρχος Αρναίας, Σπυρίδων Χαριστός, με συνεργάτες, τους: Γρηγόρη Ζωγράφο, Γιώργο Ροκά, Σοφία Ζάχου και Παντελή Ζωγράφο. Το δημοτικό τραγούδι της Αρναίας για πρώτη φορά ξεπερνά πλέον τα στενά τοπικά όρια και μέσα από συνεχείς ραδιοφωνικές εκπομπές του Ρ/Φ σταθμού Μακεδονίας της εκπομπής ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, που την ευθύνη και συντονισμό είχε ο Τάκης  Σαμαράς, ακούγεται σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Μέλη της χορωδίας αυτής ήταν: Σπυρίδων Χαριστός (δήμαρχος), Γρηγόριος Ζωγράφος, Παντελής Ζωγράφος, Γεώργιος Ροκκάς,  Αθανάσιος Παπαγεωργίου, Βασίλειος Πανιώρας, Βασίλειος Αποστολούδας, Βασίλειος Α. Κωνσταντάς, Γεώργιος Χ. Ξιούφης, Σοφία Ζάχου, Ειρήνη Θ. Καραστέργιου, Στεργιαννή Μπέσιου, Μαρία Γ. Πανιώρα-Μπέσιου, Κωσταντινιά Τσιμπιδά.
Η μοναδική αυτή μαγνητοφώνηση κινδύνευσε να χαθεί. Το 1980 το Διοικητικό Συμβούλιο της Εκπολιτιστικής και Επιμορφωτικής Εταιρείας Αρναίας, με πρόεδρο τον Γιάννη Κοτσάνη και πρωτεργάτες τον αντιπρόεδρο και μετέπειτα δήμαρχο Αρναίας, Αστέριο Θ. Καραστέργιο και τον γράφοντα, εξασφάλισε από την κρατική ραδιοτηλεόραση (ΥΕΝΕΔ  θΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ) ένα αντίγραφο της αρχικής αυτής εγγραφής του 1968. Από αυτό, έγινε αναπαραγωγή 1500 κασετών αριθμ. 1 και 2, έτσι η πλούσια αυτή μουσική μας παράδοση, έγινε κτήμα όλων των Αρναιωτών και των απανταχού φίλων της Αρναίας.
Με αφορμή το γεγονός αυτό και μετά από απόφαση του ΔΣ της Εταιρείας, ανέλαβα την ευθύνη, δημιουργίας και διεύθυνσης τακτικής και μόνιμης χορωδίας δημοτικών τραγουδιών .
Η πρώτη εμφάνιση της χορωδίας αυτής έγινε στις 11 Μαϊου 1980. Συμμετείχαν οι  : Γρηγόριος Ζωγράφος, Βασίλειος Κωνσταντάς, Νικόλαος Νίκου, Δημήτριος Χαριστός, Βασίλειος Καλαϊτζής, Κωνσταντίνος Μαρούσης, Ευάγγελος
Καλυβιώτης, Γεώργιος Δ. Τσόχας, Μαρίνος Παλιούρας, Ιωάννης Ακρίβος, Αθανάσιος Παπάγγελος, Κωνσταντίνος Τ. Κοτσάνης, Μαρία Ι.Παπαγιάννη, Κατίνα Νάκου, Νούλα Χαριστού, Βάσω Α. Σαμαρά, Άννα Βαρσάμη, Ευγενία Δέλιου, Αιμιλία Χ. Αργυρού και οι τοπικοί οργανοπαίκτες, Χριστόδουλος Αρβανίτης (βιολί) και Παναγιώτης Γεωργάκας) λαούτο). Η χορωδία αυτή κατέγραψε και μαγνητοφώνησε, μια συλλογή γνωστών και ανέκδοτων δημοτικών τραγουδιών,τηνκασέτα αριθμ. 3 ,που διανεμήθηκε σ’όλους τους Αρναιώτες και στους φίλους της Αρναίας. Τραγούδια που μέχρι τότε δεν είχαν καταγραφεί μουσικά, όπως το Ερηνάκι, Πάρε το σταμνί , Με ξέχασες δεν μου μιλάς, Το τρελοκόριτσο, Πανάθημα απ’όκτιζαν, Βρύση μου μαλαματένια, Άντι Μαρούμ να πάμι, Εγώ ’μαν τ’ αρχοντόπουλο, Τρελαίνομαι μανούλα μου, Λάλησι κούκιμ λάλισι, Γλυκοχαράζ’ η χαραυγή κ.α ανήκουν σ’ αυτήν την συλλογή και διασώθηκαν για πάντα.
Την ίδια χρονιά (1980) με πρωτοβουλία και προσωπικές προσπάθειες του αντιπροέδρου της εταιρείας και μετέπειτα δημάρχου Αστέριου Καραστέργιου και του Παντελή Ζωγράφου, έγινε ένα άλλο σημαντικό γεγονός, για την ιστορία των δημοτικών τραγουδιών του τόπου μας. Άγνωστα και μη μαγνητοφωνημένα μουσικά δημοτικά τραγούδια, ερμηνεύτηκαν από τους τελευταίους επιζώντες γνωστούς τραγουδιστές και άλλους μερακλήδες συμπατριώτες μας. Μαγνητοφωνήθηκαν με εξωτερική εγγραφή, με ένα μικρό φορητό κασετόφωνο NIVICO, στο τεχνικό γραφείο του Αστέριου Θ. Καραστέργιου και διασώθηκαν μέχρι τις μέρες μας. Ερμηνευτές αυτών των τραγουδιών ήταν οι  γέροντες τότε, Αστέριος Τζιτζιρίκας, Αδάμος Κυριάκος, Ιωάννης Θ. Καραδημήτρας και οι Σοφία Ζάχου, Ειρήνη Θ. Καραστέργιου, Γρηγόρης Ζωγράφος, Παντελής Ζωγράφος, Νικόλαος Νίκου, καθώς και ο τότε δήμαρχος Σπυρίδων Χαριστός.
Οι κασέτες αυτές πριν τρία χρόνια επεξεργάστηκαν επαγγελματικά με φροντίδα και δαπάνη του τ. δημάρχου Αστέριου Καραστέργιου, σε στούντιο της Θεσσαλονίκης και πρόκειται να κυκλοφορήσουν σε CD.
Αργότερα η χορωδία απέκτησε και άλλα μέλη τους: Βαλιάνου Νίκη, Δέσποινα
Ντούβελου, Αγγελική Κυρούδα, Μαγδαληνή Λαλιώτου, Νίκη Πανιώρα, Λασκαρίνα Πιτούλα- Μωϋσή, Αικατερίνη Μαχαιρά, Σουλτάνα Μπουζιά, Ασημίνα Γραμμένου, Τάκη Ψυχούλα, Νίκο Μωϋσή, Βασίλη Χ. Αλεξάνδρου, Χρήστο Σερδάρη, Λάκη Πανιώρα, Χρήστο Α. Παπαγεωργίου, Στέργιο Παναγιώτα, Στέλιο Χασάπη, Δημήτριο Αρσένη, Ελισαίο Ντούβελο, Ιωάννη Τσιάρα και διεύρυνε το ρεπερτόριο της και με καντάδες που συνόδευαν με κιθάρα οι Γιώργος Ροκκάς,   Αγαπητός Πιτούλας, με λαόυτο ο Δημήτριος Π. Γεωργάκας  και με μαντολίνο ο Αγησίλαος Καραλιόλιος. Αυτή η χορωδία με χοράρχη τον Παντελή Ζωγράφο λειτούργησε μέχρι τον Νοέμβριο του 1983.
Έκτοτε την διεύθυνση της χορωδίας της Εκπολιτιστικής και Επιμορφωτικής Εταιρείας, ανέλαβε ο αφιχθείς τότε επαγγελματίας (καθηγητής μουσικής) Βασίλης Η. Κοκκαλιάρης και την μετέτρεψε σε τετράφωνη μικτή  χορωδία. Το έτος 1986 επί δημαρχίας Αστέριου Θ. Καραστέργιου δημιουργήθηκε το Αριστοτέλειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αρναίας. Με απόφαση της Πολιτιστικής Εταιρείας και πρόεδρο τον Παντελή Ζωγράφο, η χορωδία εντάχθηκε στο Αριστοτέλειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αρναίας.
Το έτος 1991 με πρόεδρο της χορωδίας, τον πρώην Δήμαρχο Αρναίας κ. Αστέριο Θ. Καραστέργιο και με Δήμαρχο Αρναίας, καθώς και πρόεδρο του Αριστοτελείου Πνευματικού Κέντρου τον κ. Αστέριο Γ. Ζωγράφο, ύστερα από κοινή σύσκεψη με παρουσία του Δασκάλου της χορωδίας κ. Βασιλείου Η. Κοκκαλιάρη, αποφασίστηκε ομόφωνα: η καταγραφή όλων των δημοτικών τραγουδιών της Αρναίας, η εκμάθηση ορισμένων (προς το παρόν) και η εγγραφή Δίσκου.
Αμέσως, τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο και μετά από εντατικές πρόβες εκμάθησης και προετοιμασίας (περίπου δύο ετών), έγινε μαγνητοφώνηση αυτών σε στούντιο της Θεσσαλονίκης (του Νίκου  Παπάζογλου) το έτος 1992, με μαέστρο και διευθυντή της Μικτής Δημοτικής Χορωδίας τον Βασίλειο Η. Κοκκαλιάρη και με τη συμμετοχή των λαϊκών οργανοπαικτών Κυριάκου Γκουβέντα (βιολί), Γιάννη Αλεξανδρή και Δημητρίου Γεωργάκα (λαούτο), καθώς και του Γεωργίου
Μαυρομάτη (τουμπελέκι), και των παρακάτω μελών της χορωδίας: Αρσένης Δημήτριος, Ζωγράφος Παντελής, Καραστέργιος Θ. Αστέριος, Μανωλάρας Νικόλαος,    Μαχαιράς Ν. Γεώργιος, Μουχτάρης Δημήτριος, Μωϋσης Νικόλαος, Ντούβελος Ελισαίος, Πανιώρας Κ. Αστέριος, Παπαγεωργίου Αν. Αθανάσιος, Πιτούλας Γ. Αγάπιος , Ροκάς Ν. Γεώργιος, Σερδάρης Χρήστος, Τσιαμούρης Χ. Κωνσταντίνος, Τσόχας Δ. Γεώργιος, Χαλέμης Ζαχαρίας,  Χαριστός Α. Δημήτριος, Ψυχούλας Δημήτριος, Αρσένη-Κοκκαλιάρη Μαρία, Βαλιάνου Ν. Αγαθονίκη, Καρατσέ Β. Δέσποινα, Μαχαιρά Αθ. Αικατερίνη, Μαχαιρά Θ. Ντανιέλα, Μαχαιρά Γ. Ευανθία,  Μωϋσή- Πιτούλα Λασκαρίνα, Ναζίρη –Μανωλάρα Αυγούστα,  Νιγριτινού-Πιτούλα Μαρία, Ντούβελου, Αγγελική Κυρούδα, Μαγδαληνή Λαλιώτου, Νίκη Πανιώρα, Λασκαρίνα Πιτούλα- Μωϋσή, Αικατερίνη Μαχαιρά, Σουλτάνα Μπουζιά, Ασημίνα Γραμμένου, Τάκη Ψυχούλα, Νίκο Μωϋσή, Βασίλη Χ. Αλεξάνδρου, Χρήστο Σερδάρη, Λάκη Πανιώρα, Χρήστο Α. Παπαγεωργίου, Στέργιο Παναγιώτα, Στέλιο Χασάπη, Δημήτριο Αρσένη, Ελισαίο Ντούβελο, Ιωάννη Τσιάρα και διεύρυνε το ρεπερτόριο της και με καντάδες που συνόδευαν με κιθάρα οι Γιώργος Ροκκάς,   Αγαπητός Πιτούλας, με λαόυτο ο Δημήτριος Π. Γεωργάκας  και με μαντολίνο ο Αγησίλαος Καραλιόλιος. Αυτή η χορωδία με χοράρχη τον Παντελή Ζωγράφο λειτούργησε μέχρι τον Νοέμβριο του 1983.
Έκτοτε την διεύθυνση της χορωδίας της Εκπολιτιστικής και Επιμορφωτικής Εταιρείας, ανέλαβε ο αφιχθείς τότε επαγγελματίας (καθηγητής μουσικής) Βασίλης Η. Κοκκαλιάρης και την μετέτρεψε σε τετράφωνη μικτή  χορωδία. Το έτος 1986 επί δημαρχίας Αστέριου Θ. Καραστέργιου δημιουργήθηκε το Αριστοτέλειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αρναίας. Με απόφαση της Πολιτιστικής Εταιρείας και πρόεδρο τον Παντελή Ζωγράφο, η χορωδία εντάχθηκε στο Αριστοτέλειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αρναίας.
Το έτος 1991 με πρόεδρο της χορωδίας, τον πρώην Δήμαρχο Αρναίας κ. Αστέριο Θ. Καραστέργιο και με Δήμαρχο Αρναίας, καθώς και πρόεδρο του Αριστοτελείου Πνευματικού Κέντρου τον κ. Αστέριο Γ. Ζωγράφο, ύστερα από κοινή σύσκεψη με παρουσία του Δασκάλου της χορωδίας κ. Βασιλείου Η. Κοκκαλιάρη, αποφασίστηκε ομόφωνα: η καταγραφή όλων των δημοτικών τραγουδιών της Αρναίας, η εκμάθηση ορισμένων (προς το παρόν) και η εγγραφή Δίσκου.
Αμέσως, τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο και μετά από εντατικές πρόβες εκμάθησης και προετοιμασίας (περίπου δύο ετών), έγινε μαγνητοφώνηση αυτών σε στούντιο της Θεσσαλονίκης (του Νίκου  Παπάζογλου) το έτος 1992, με μαέστρο και διευθυντή της Μικτής Δημοτικής Χορωδίας τον Βασίλειο Η. Κοκκαλιάρη και με τη συμμετοχή των λαϊκών οργανοπαικτών Κυριάκου Γκουβέντα (βιολί), Γιάννη Αλεξανδρή και Δημητρίου Γεωργάκα (λαούτο), καθώς και του Γεωργίου Ντούβελου Δέσποινα, Πανιώρα Α. Νίκη, Ροκκά Γ. Χρυσή, Σερδάρη-Καραγιάννη Κωνσταντίνα, Χαριστού Δ. Μαγδαληνή, Χριστοφόρου-Κοκκαλιάρη Παναγιώτα, Ψυχούλα Δ. Μαρία.  
Αυτός ήταν ο δεύτερος και πιο σημαντικός σταθμός στο Δημοτικό τραγούδι της Αρναίας. Η μαγνητοφώνηση αυτή μετετράπη σε διπλό άλμπουμ δίσκων βινυλίου τον Αύγουστο του 1993 και εξεδόθησαν 2000 δίσκοι.
Ο 3ος σταθμός στο δημοτικό τραγούδι της Αρναίας, ολοκληρώθηκε στις μέρες μας (Μάιος 2013) από την μικτή χορωδία Αρναίας .
Έγινε νέα μουσική καταγραφή ανέκδοτων κυρίως τραγουδιών, με σκοπό να κυκλοφορήσουν σύντομα σε CD και να γίνουν κτήμα όλων των Αρναιωτών και των απανταχού της γης φίλων της Αρναίας.
Διευθυντής και μαέστρος της χορωδίας ο Βασίλης Κοκκαλιάρης με βασικούς συντελεστές της προσπάθειας, τους: Γιώργο Ροκκά, Αστέριο Θ. Καραστέργιο και Παντελή Ζωγράφο και τα μέλη της χορωδίας .
Τέλος αισθάνομαι την υποχρέωση να αναφέρω και να ομολογήσω τα εξής: Όλα αυτά που καταφέραμε για την καταγραφή, την εκμάθηση, την διάσωση και την διάδοση του δημοτικού τραγουδιού της Αρναίας και της περιοχής, με αποτέλεσμα η χορωδία μας να φθάσει στα ύψη της αποδοτικότητας και της φήμης της, δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν, αν δεν υπήρχε το πάθος, η αγάπη, φροντίδα και υπευθυνότητα του δασκάλου, διευθυντή και χοράρχη της χορωδίας μας, Βασιλείου Η. Κοκκαλιάρη. Επί 30 συναπτά έτη προσέφερε έργο, τόσο κατά την περίοδο που η χορωδία υπαγόταν στην Εκπολιτιστική Εταιρεία Αρναίας (1983-1986), όσο και μετέπειτα που λειτούργησε υπό την αιγίδα του Αριστοτελείου Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αρναίας  (1987-2010), καθώς και στην συνέχεια του Δήμου Αριστοτέλη (2011-2013). Αξίζουν έπαινοι, συγχαρητήρια και ευγνωμοσύνη στον ακούραστο δάσκαλο μας Βασίλειο Η. Κακκαλιάρη.
                                                                                 Αρναία Νοέμβριος 2013
                                                                            ΠΑΝΤΕΛΗΣ  ΖΩΓΡΑΦΟΣ


ergoliptesxalkidikis.blogspot.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις