Αυτό το ερώτημα μου θέτουν καθημερινά, μετά την ανακοίνωση της
υποψηφιότητάς μου με τη Νέα Δημοκρατία στον Νομό Χαλκιδικής, φίλες και φίλοι.
Οφείλω, λοιπόν, να απαντήσω, και να πω όσα σκέφτομαι αυτές τις μέρες.
Γεννήθηκα το 1965, σε μια ταραγμένη πολιτικά εποχή. Η ενασχόλησή μου με τα
κοινά ξεκίνησε τη δεκαετία του 90, δεκαετία κατά την οποία απέκτησα τους δύο
μου γιους, τον Βασίλη και τον Γιώργο. Από το 2007 πολιτεύομαι αδιάλειπτα με τη
Νέα Δημοκρατία στον Νομό Χαλκιδικής. Το 2012 κατάφερα να εκλεγώ και διετέλεσα
βουλευτής, σε μία από τις πιο κομβικές στιγμές της μεταπολιτευτικής πολιτικής μας
ιστορίας (2012-2015). Το 2015 ήρθα δεύτερος σε σταυρούς προτίμησης, ωστόσο η
Νέα Δημοκρατία εξέλεξε έναν μόνο βουλευτή.
Μεγάλωσα και μπήκα στον εργασιακό στίβο σε μια Ελλάδα που, αν δούλευες,
μπορούσες να προοδεύσεις. Μεγάλωσα ορφανός και φτωχός αλλά αισιόδοξος•
αισιόδοξος για το ότι η ζωή μας θα γίνεται ολοένα καλύτερη σε όλους τους τομείς
και όλα τα επίπεδα• ότι πλέον το να πηγαίνουμε μπροστά, θα ήταν ο μονόδρομος.
Δυστυχώς, τα πράγματα δεν ήρθαν έτσι. Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008
ήρθε, με μια μικρή καθυστέρηση, και στη χώρα μας με τα γνωστά σε όλους
επακόλουθα. Πολλά δεδομένα της ζωής μας ανατράπηκαν. Χάθηκαν δουλειές,
εισοδήματα, κόποι δεκαετιών. Σε αυτό το πλαίσιο, τα παιδιά μας, μολονότι
μεγάλωσαν με περισσότερες ανέσεις από εμάς και πάντως σίγουρα με περισσότερα
εφόδια, αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν.
Βρέθηκα στο ελληνικό κοινοβούλιο σε μία από τις πιο δύσκολες στιγμές της
σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Η παράταξή μας σήκωσε το μεγάλο βάρος
για την ανόρθωση της χώρας, για την επιστροφή στην κανονικότητα. Πήραμε
δύσκολες και σκληρές αποφάσεις, ορισμένες εκ των οποίων υπήρξαν ενδεχομένως
και άδικες. Παρόλα αυτά, η παράταξή μας και οι βουλευτές που συναπαρτίζαμε την
κοινοβουλευτική ομάδα αναλάβαμε τις ευθύνες μας. Όχι μόνο κάναμε την
απαραίτητη αυτοκριτική, αλλά πέσαμε στη μάχη για τη σωτηρία της χώρας, μην
υπολογίζοντας τίποτα, ούτε τη δημοφιλία ούτε την επανεκλογή μας.
Παρά το γεγονός ότι η χώρα είχε να αντιμετωπίσει υπαρξιακά διλήμματα και μια
ανεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση, προσπάθησα, κατά την κοινοβουλευτική μου
θητεία, να προωθήσω τα συμφέροντα της Χαλκιδικής και να αναδείξω τα
προβλήματά της, φέρνοντας απτά, χειροπιαστά αποτελέσματα. Δεν έγινα
βουλευτής στα «καλά χρόνια», όταν «λεφτά υπήρχαν», όταν όλα ήταν εύκολα. Και
δεν παραπονιέμαι για αυτό, καθώς ποτέ δεν μου άρεσαν τα "εύκολα".
Η πολιτική δεν είναι το επάγγελμά μου. Δεν βιοπορίζομαι από την πολιτική. Αν οι
πολίτες κρίνουν στις 7 Ιουλίου ότι δεν αξίζω να εκλεγώ, την επόμενη μέρα θα
βρίσκομαι στη δουλειά μου.
Γιατί, λοιπόν, είμαι ξανά υποψήφιος;
Γιατί πιστεύω στην πολιτική. Γιατί πιστεύω στον σχεδιασμό, στην αναζήτηση και
υιοθέτηση πολιτικών, που λύνουν προβλήματα της καθημερινότητας, βελτιώνοντας,
λιγότερο ή περισσότερο, την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων.
Γιατί έβαλα πλάτη στις πιο δύσκολες στιγμές για τη χώρα και την παράταξη, όταν το
εύκολο ήταν να κρυφτείς, όταν άλλοι προσπαθούσαν να είναι "ευχάριστοι". Έζησα
την αγωνία να κρατήσουμε τη χώρα και την οικονομία όρθια και την κοινωνία
ενωμένη. Και θέλω να είμαι παρών στις καλύτερες μέρες που έρχονται, να βάλω το
λιθαράκι μου στη δημιουργία μίας σύγχρονης Ελλάδας, που θα είναι αυτό που
ονειρευόμαστε.
Γιατί οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες εξαντλήθηκαν. Αποδείχθηκε ότι ούτε
μάγοι υπάρχουν ούτε πολύ περισσότερο μαγικές λύσεις.
Γιατί χάθηκαν πέντε ολόκληρα χρόνια, που δεν γυρίζουν πίσω, τόσο για τη χώρα
όσο και για τον νομό μας.
Γιατί νιώθω ότι η προσπάθεια που ξεκίνησα, με την στήριξή σας, το 2012 για την
αναβάθμιση του τόπου μας, σε μια λιγότερο ευνοϊκή συγκυρία, πρέπει τώρα να
συνεχισθεί. Με τον ίδιο ενθουσιασμό αλλά και με την εμπειρία των χρόνων εκείνων
ως παρακαταθήκη για το μέλλον.
Γιατί η ηλικία μου μού επιτρέπει να είμαι αρκετά παραγωγικός αλλά και αρκετά
έμπειρος.
Γιατί γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Χαλκιδική, όπου αργότερα έκανα και τη δική
μου οικογένεια. Γιατί εξακολουθώ να ζω στη Χαλκιδική και είμαι σε θέση να
γνωρίζω καλά τα προβλήματά της αλλά κυρίως τις δυνάμεις της και τη δυναμική
της.
Γιατί δεν μπορώ να λείψω από αυτή τη μάχη, τη μάχη για το μέλλον των παιδιών
μας, τη μάχη για μια σύγχρονη Χαλκιδική μέσα σε μια σύγχρονη Ελλάδα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου