ΟΠΟΥ Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟ-ΑΚΤΙΒΙΣΜΟ

Σκεπτόμενος Πολίτης

«Απ’ αυτούς κι αυγά να πάρεις, μέσα κρόκο δε θα βρεις» (λαϊκή σοφία) 

Manitoba και Β. Ελλάδα: Βίοι παράλληλοι 

Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι, πριν κάμποσες μέρες στην Αλεξανδρούπολη. Ο εκεί κατά φαντασίαν ακτιβιστής δήμαρχος της ΝΔ, παρασημοφόρησε την
Καναδέζα ψευτο-αντισυστημική βουλευτίνα Niki Ashton, λόγω της ευδοκίμου υπηρεσίας της. Σώου με αβάντα του ενός στον άλλο, πολλά παλαμάκια και τραγούδι στο τέλος.

 Ο δήμαρχος σε ένα μνημείο αερολογίας και τσιτάτων, ανέφερε ότι πρέπει να σωθούμε από τις επενδύσεις του χρυσού ακυρώνοντας τα έργα και μετά να δούμε πώς θα αναπτυχθούμε. Το πώς θα αναπτυχθούμε, το γιατί δεν το καταφέραμε τόσα χρόνια και σε τι μας εμποδίζουν τα μεταλλεία να αναπτύξουμε παράλληλα αυτές τις άλλες, μαγικές και σωτήριες δραστηριότητες, ήταν ασήμαντες λεπτομέρειες που απαξίωσε να αναλύσει. 

Η συμπαθής κατά τα άλλα Niki, μετά τον Κάκαβο, έβγαλε στην Αλεξανδρούπολη άλλο ένα λογύδριο. Καταρχάς πληροφόρησε τους αδαείς ότι στόχος των εταιρειών είναι το κέρδος…Γι’ αυτό και θα καταστρέψουν οπωσδήποτε το περιβάλλον. Εξόχως απλοϊκός επαγωγικός συλλογισμός, που ταιριάζει σε μαθήτρια του Γυμνασίου, το πολύ. Κάποιος να την ενημερώσει τι έγινε στην τέως Σοβιετία με τις κρατικομονοπωλιακές εταιρείες που δεν τις ένοιαζε το κέρδος ή τι γίνεται στην Κίνα σήμερα με τα κρατικά μεγαθήρια. Αλήθεια, στον Καναδά οι μεταλλευτικές εταιρείες δεν δουλεύουν για το κέρδος; Κατέστρεψαν το περιβάλλον και οι πατριώτες της οι Καναδοί, είναι βιτσιόζοι;  

 Μας υπενθύμισε επίσης ότι η ανάπτυξη πρέπει να είναι θεμελιωμένη στη βούληση των κατοίκων. Σωστό. Το ζήτημα είναι ποιοί είναι «οι κάτοικοι». Επιπλέον, οι τοπικές κοινωνίες ΘΕΛΟΥΝ ανάπτυξη, αλλά δεν τη θέλουν οι «οικολόγοι». Αυτό είναι κάτι που διέφυγε της προσοχής της, καθώς και το ότι πολλές περιοχές της χώρας μας και δη της Θράκης, φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις ανεργίας, ρημάζουν από την υποβάθμιση και την εγκατάλειψη και ξαναζούν φαινόμενα μετανάστευσης.

Η νεαρά κυρία εκλέγεται στη Manitoba του Καναδά, μια πολιτεία που περηφανεύεται για τη μεταλλευτική και μεταλλουργική της δραστηριότητα, που μαζί με το πετρέλαιο, δημιουργούν αξία πάνω από 3 δις δολάρια και απασχολούν 5.700 άμεσα εργαζόμενους, καθώς και πολυάριθμους έμμεσα, με ανάλογη αξία παράπλευρων δραστηριοτήτων (δείτε εδώ). Η Manitoba παράγει νικέλιο, ψευδάργυρο, χαλκό, καίσιο, πληθώρα βιομηχανικών ορυκτών και έχει σε ανάπτυξη πολλά projects: για διαμάντια, πλατίνα, σπάνιες γαίες (όλος ο πλανήτης ψάχνει γι' αυτές…), τιτάνιο, βανάδιο, χρωμίτη,…Φυσικά έχει και χρυσό (μεταλλεία Rice Lake και Hinge, σε λειτουργία από το 2006 και 2009 αντίστοιχα).

Και φυσικά η ίδια η Πολιτεία, επενδύει και δίνει κίνητρα και φοροαπαλλαγές για επενδύσεις αξιοποίησης των ορυκτών της πόρων (δείτε εδώ). Αξίζει επίσης να δούμε εδώ την μπροσούρα της τοπικής κυβέρνησης για το ρόλο των ορυκτών στη ζωή μας και εδώ για την πλούσια μεταλλευτική ιστορία της Manitoba, που τη θεωρούν βέβαια μέρος της ιστορίας του τόπου τους και πηγή πολιτισμού και όχι κατάρα. 

Για τη μεταλλεία και τη μεταλλουργία στον Καναδά γενικότερα, παρέλκει να αναφερθούμε. Τι να πρωτοπεί κανείς για μιά χώρα πρωτοπόρο, που συγκαταλέγεται στις πρώτες θέσεις. Πρώτη παγκόσμια στην παραγωγή ποτάσας, δεύτερη σε κοβάλτιο και ουράνιο και ανάμεσα στις πέντε πρώτες σε διαμάντια, νικέλιο, πλατίνα, βολφράμιο, αλουμίνιο και ίνδιο. Παραγόμενη αξία περί τα 80 δις δολάρια ετήσια. Μιλάμε πάντα για εγχώρια μεταλλεία. 

Η οικονομία του Καναδά και δη της Manitoba, στηρίζεται στη βιώσιμη αξιοποίηση των φυσικών και ειδικά των ορυκτών, πόρων. Προφανώς η κυρία Ashton δεν είναι αντίθετη σε αυτό το μοντέλο ανάπτυξης, αφού πουθενά και ποτέ δεν ισχυρίσθηκε ότι στον Καναδά οι εταιρείες ρημάζουν τον τόπο της, επειδή δουλεύουν για το κέρδος και ότι τα μεταλλεία πρέπει να κλείσουν. Ήρθε όμως από τον Καναδά στην Ελλάδα για να μας πείσει να μην αξιοποιήσουμε τους δικούς μας ορυκτούς πόρους, όπου διαθέτουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα. Το «γιατί» δίδεται στους «οικολόγους» σαν άσκηση για το σπίτι.

Από νωρίς στον πυρετό των εκλογών

Ξεκίνησαν οι κινήσεις, η προπαγάνδα, οι ζυμώσεις, τα ψησίματα, τα μαγειρέματα, τα πολιτικά μαχαιρώματα και οι λοιπές θεάρεστες δραστηριότητες στη Χαλκιδική, από την πλευρά του ΣΥΡΙΖ«Α» και των λοιπών «οικολόγων», εν όψει των προσεχών εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση.

Παραμένει απορίας άξιο το τόσο…μεγάαααλο ενδιαφέρον των ανωτέρω για την τοπική αυτοδιοίκηση, που την έχουν γραμμένη εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Όπως και όλους τους θεσμούς βέβαια: Νομαρχία (παλιότερα), Δήμο, Δικαιοσύνη, Κοινοβούλιο, Υπηρεσίες, οργανωμένη Πολιτεία γενικότερα. Όλα είναι ένα τίποτε, για τα σκουπίδια ή για μπουρλότο (καλή ώρα σαν το Δημαρχείο και το Αστυνομικό Τμήμα Ιερισσού). Πάνω απ’ όλα είναι η τοπική κοινωνία όπως την εννοούν (δηλαδή η δική τους μειοψηφία) και το δίκιο του «οικολόγου». Όλοι οι θεσμικοί είναι πουλημένοι και υποστηρίζουν τα αφεντικά και την καταστροφή, ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ συμμορφώνονται με τις δικές τους Απόλυτες Αλήθειες και υποδείξεις. Αλήθεια, άραγε γι’ αυτό προσπαθούν απελπισμένα να βγάλουν δήμαρχο «οικολόγο»; Οποία ιδοτέλεια…

Δυστυχώς για το ΣΥΡΙΖ«Α» και τους λοιπούς που απαρτίζουν το τσούρμο, με 2500 ψήφους βγάζεις βουλευτή, αλλά δεν βγάζεις δήμαρχο. Ξαναδείτε τα κουκιά σύντροφοι. Οι δε υπόλοιποι της παρέας (βλ. π.χ. Παρατηρητής, ο οποίος έκανε τα κουμάντα του και είναι άεργος εδώ και 30 χρόνια), ας αναλογισθούν το μαύρο που εισέπραξαν στις προηγούμενες εκλογές οι κάθε λογής «οικολογικοί» και διχαστικοί για την τοπική κοινωνία συνδυασμοί, στη Χαλκιδική και όχι μόνο. Σας έχουμε νέα, φίλτατοι «οικολόγοι» πολιτευτές της πεντάρας: Το πόπολο ξύπνησε.